Recensie: Alleen thuis

Recensie van juf Vanessa
Al eerder las ik Het meisjesmanifest van Carlie van Tongeren. Toen ik Alleen thuis in de boekhandel zag liggen was de keuze dan ook makkelijk, deze wilde ik ook lezen. Tijdens het lezen van dit boek moest ik ontzettend vaak denken aan een jongen die ik volg op TikTok: Jason. Jason is erg actief op dit sociale media platform waar hij aandacht geeft aan alles wat er fout gaat in de gesloten jeugdzorg en heeft een rapport geschreven over ZIKOS en de manier waarop zijn werken. Alleen thuis gaat niet zozeer over de gesloten jeugdzorg, maar wel over Jeugdzorg, een Gezinsvervangend Tehuis en het vinden van vriendschap. Carlie verwoordt dit heel mooi vanuit het perfectief van de “probleemgevallen” zoals Lennon ze noemt in het boek.

Het verhaal

De ouders van Lennon besluiten hun gezin open te stellen en hun villa te renoveren. Na de verbouwing wordt dit gezinshuis de Bosrand, waar ze zorg bieden aan de “probleemgevallen,” zoals Lennon hen noemt. Lennon is druk met school en basketballen, met als doel een beurs te veroveren voor basketbal in Amerika. Juna en haar broertje Sylvester worden geplaatst in Gezinshuis Boskant.

Juna is boos op iedereen: haar moeder, haar ongeschikte stiefvader nummer 123, haar vader, de hulpverlener en zelfs op de “loser” Lennon. Alleen voor haar broertje doet ze alles. Wanneer hij overstuur raakt, weet Juna hem meestal weer tot rust te brengen. Helaas lukt dit niet altijd, en op een dag is ook voor Hanna en James de grens bereikt. Sylvester moet het gezinshuis verlaten voor een andere opvangplek, wat Juna’s woede en gedrag verergert. Ondertussen lijkt de band tussen haar en Lennon juist sterker te worden.

Lees alvast de eerste paar hoofdstukken in het inkijkexemplaar

Wat vind ik van het boek?
alleen thuis

Ik heb Alleen thuis echt in één keer uitgelezen; het greep me vanaf het eerste moment. Dit komt waarschijnlijk doordat ik eerder als jongerenwerker en jongerencoach heb gewerkt, waardoor deze thema’s me diep raken. De verhalen van de andere jongeren die een plek vonden in Gezinshuis Boskant, trokken me helemaal mee.

De persoonlijke fragmenten die tussendoor zijn geschreven, bieden een kijkje in het leven van deze jongeren en de uitdagingen waar zij in hun jonge leven mee te maken hebben gehad: het opnieuw moeten verhuizen, de zoveelste hulpverlener, en het gevoel dat niemand echt naar hen luisterde. En wat hiervan de impact is geweest op hun welzijn. Om verdrietig van te worden. Wat mij betreft moet iedereen die met de jeugdhulpverlening in aanraking komt dit boek lezen.

Het boek aanschaffen

Bestel het boek bij Libris.nl en zorg dat het geld bij een boekhandel terechtkomt of bestel het bij bol.com via onderstaande afbeelding.

Dit bericht bevat affiliate links.

Juf Vanessa kocht dit boek van Blossom Books zelf in de boekhandel.

Share Button