Recensie: Bert – Wie wil er nou een eenhoorn zijn?

Geplaatst op 19 oktober 202417 oktober 2024 door Inger

Met een dochter van vier in huis moest ik natuurlijk wel reageren op de mail met de mogelijkheid om een recensie-exemplaar van Bert – Wie wil er nou een eenhoorn zijn? te ontvangen. Dit boek werd meteen opgeëist en iedere avond moest er een hoofdstuk worden voorgelezen. Ik heb dus goed kunnen testen of het boek lekker voorleest en hoe kinderen van vier en zes, grote broer luisterde graag mee, het verhaal over Bert vinden.

Inhoud verberg

1 Het verhaal

2 Wat vind ik van het boek?

3 Het boek aanschaffen

Het verhaal

Huppelen door bloemenweides, roze glitter en poep die naar rozen ruikt – eenhoorn Bert vindt het allemaal nogal gênant. Die hele eenhoorntrend mag van hem zó de prullenbak in. Waarom zou iemand ooit een eenhoorn willen zijn? Maar als er een prinses ontvoerd wordt, kan hij haar niet zomaar aan haar lot overlaten. Dus gaat Bert met forse tegenzin toch maar op avontuur, samen met een bibberig vogeltje en een stoere ninja-goudvis. Zullen ze de prinses kunnen redden?

Lees alvast een stukje in het inkijkexemplaar

Wat vind ik van het boek?

Hilarisch! Dat is echt in één woord de beste omschrijving van Bert – Wie wil er nou een eenhoorn zijn?. Als voorlezende ouder heb ik genoten van de hekel van Bert aan alles wat met eenhoorns te maken heeft. Mijn kinderen genoten gewoon van het grappige, gekke, rare en beetje spannende verhaal. Niet alle grapjes hadden ze al door, maar dat is helemaal niet erg.

Het avontuur dat Bert beleefd met vogeltje Tsjilp is logisch opgebouwd. Zelf vond ik vooral leuk om te volgen hoe Bert veranderde gedurende het boek. Dit is zo geschreven dat kinderen ook goed in de gaten kunnen hebben dat Bert langzaam maar zeker toch een echte eenhoorn lijkt te worden. Ik ben benieuwd naar het volgende verhaal van Bert. Dit verhaal is wel gewoon afgerond.

De illustraties in het boek zijn heerlijk kleurrijk. Ze vullen het verhaal goed aan en zijn soms het bespreken meer dan waard. Klopt wat ik voorgelezen heb bij het plaatje? Waarom precies?

Het lettertype in het boek is vrij groot en dat maakt het boek zeer geschikt voor kinderen in groep 3/4 om zelf te lezen. Sommige hoofdstukken waren wel net te lang voor mijn gevoel om lekker voor te lezen. Wellicht is vier jaar dan ook nog net te jong voor dit boek. Vanaf groep 2 moet het boek echter prima voor te lezen zijn.