Op Twitter vroeg iemand me een tijdje geleden al of ik het boek ‘Kleine Sofie en Lange Wapper’ had gelezen. Toen moest ik daar ontkennend op antwoorden, maar nu niet meer. Boek 41 werd het.
Het verhaal
Sofie, een doodziek meisje wil graag weten ‘Wat Er In De Wereld Te Koop Is’..en liefst ook wat daarna komt. Die vragen vormen het kader voor een mengeling van verhaalvormen: een zoektocht naar de zin van het leven, een sprookje waarin wonderlijke figuren opduiken; een toneelstuk met poppenkastfiguren en heldendaden waarin allerlei (karakteristieke) types een rol spelen. De onschuldige Sofie, de van het leven genietende Arabella, de zorgende en leidinggevende Terror, de met zichzelf ingenomen en luie Beertje en de vrolijke flierefluiter lange Wapper.
Ik heb het boek halverwege april gelezen, maar weet eigenlijk nog steeds niet zo goed wat ik van het boek vind. Het was voor mij gewoon niet. Ik vind het boek ook niet slecht, heb het daarom op goodreads.com 3 sterren gegeven, maar zou het niet nog een keer willen lezen. Het verhaal was nogal bizar. Een echt sprookje was het voor mij ook niet, daarvoor gebeurde er weer teveel nare dingen en voor mij paste het einde van het boek niet bij een sprookje, want ze leefden niet nog lang en gelukkig. Ik denk dat dit een boek is dat je gewoon een keer gelezen moet hebben om er een mening over te kunnen vormen.