Recensie: Briefjes voor Pelle
Wauw! Dat was mijn eerste reactie na het lezen van de laatste bladzijde van dit boek. Ik was er echt even stil van. Briefjes van Pelle is een boek dat je na het lezen weglegt en je even het gevoel geeft dat je beter geen ander boek kunt lezen, want dat kan voorlopig alleen maar tegenvallen.
Het verhaal
Pelle is hoogbegaafd en weet alles. Als hij te veel verdriet voelt, somt hij graag feiten op in zijn hoofd. Dat mieren een vlot kunnen bouwen om een overstroming te overleven. Dat er een naam bestaat voor de angst dat er pindakaas aan je gehemelte blijft plakken. Dat soort dingen.
Op een dag, een jaar na het overlijden van zijn vader, krijgt Pelle een schoenendoos die gevuld met is grotere en kleinere briefjes en ingepakte voorwerpen. Op de briefjes staan opdrachten. Pelle is vastbesloten alles uit te voeren. Niet alleen raakt hij daardoor in grappige en bijzondere situaties verzeild, ook komen er nieuwe mensen in zijn leven die ervoor zorgen dat hij en zijn moeder het leven weer zachtjes durven te omarmen.
Wat vind ik van het boek?
Vanaf de eerste bladzijde, eigenlijk zelfs de eerste zin, word je meegenomen het verhaal in. Het briefje dat getekend is met daarop de tekst ‘Hoi Pelle’ zorgt ervoor dat je meteen weer wilt weten. Je wilt weten of er meer op het briefje staat en wat Pelle gaat doen met de briefjes en waar ze voor gaan zorgen.
Lees alvast het het eerste hoofdstuk
Marlies Slegers neemt je als lezer eerst een stukje mee terug in de tijd. Ook al heb je dan al iets gelezen over de briefjes na het overlijden van de vader van Pelle, het is helemaal niet vervelend om weer even terug te gaan. In het verhaal gebeurt het vaker dat er terug wordt gedacht aan de tijd VDD, voor de dood. De manier waarop dit gebeurt, past perfect in het verhaal.
Het stukje hoogbegaafdheid wordt eigenlijk niet eens opvallend genoemd in het boek, maar doordat Pelle op lastige momenten voor zichzelf allerlei bijzondere feiten gaat bedenken, wordt dit wel duidelijk. Hierdoor is het boek ook meteen erg leerzaam. Ik had anders niet geweten welke dieren er zo onwijs sterk zijn, behalve mieren.
Lees ook: Die zomer met Jente
De manier waarop Marlies Slegers dit verhaal heeft neergezet is echt formidabel. Ik vind het onwijs knap hoe zij zo’n heftig onderwerp in zo’n mooi verhaal heeft kunnen gieten. Wat ook mooi is aan het boek is hoe diverse onderwerpen naast de briefjes behandeld worden. De nieuwe mensen die Pelle en zijn moeder leren kennen door de briefjes en wat voor invloed zij hebben op het leven. Verder hoe de moeder van Pelle eerst omgaat met haar verdriet en wat het uiterlijk en innerlijk met haar gedaan heeft. Marlies Slegers weet dit zo te schrijven dat je de moeder van Pelle echt voor je ziet. Daarnaast worden de belangrijke zaken van een puberleven behandeld. Pelle zijn verliefdheid op Eva, het belang van je uiterlijk in de brugklas en hoe je verkeerd om kunt gaan met problemen. Dat laatste zal iedere puber een keer overkomen.
In mijn recensie wil ik eigenlijk niet teveel vertellen over de inhoud, omdat ik bang ben dingen te verklappen. Dit boek moet je gewoon lezen, genieten van het prachtige verhalen, leren van de gekke feitjes en met andere mensen delen dat ze dit boek ook moeten gaan lezen.
Boek aanschaffen
Dit bericht bevat affiliate links.
Het boek kreeg ik opgestuurd door Uitgeverij Luitingh-Sijthoff. Hartelijk dank!
