Code Kattenkruid – Jacques Vriens
De meeste recensies die ik plaats op mijn website schrijf ik over boeken waarvan ik een recensie-exemplaar heb ontvangen. Nu vraag ik deze boeken altijd wel zelf aan en wil ik die boeken graag zelf lezen. Momenteel ben ik heel druk met het lezen van boeken voor de boekenbingo. De recensies deel ik op www.boekenbingo.nl, omdat dit moet als ik kans wil maken op de prijzen. Nu las ik echter een boek waarvan ik vind dat het meer aandacht verdient. Mijn recensie over Code Kattenkruid krijgt daarom een plekje op mijn website.
Het verhaal van Code Kattenkruid
De 12-jarige Stijn en zijn opa zijn twee handen op een buik. Binnenkort gaan ze samen een driedaagse fietstocht maken. Dan krijgt opa te horen dat hij een ernstige ziekte heeft. Iedereen is verdrietig, maar opa wil de tijd die hij nog heeft, léven en genieten. Hij vertrouwt zijn kleinzoon nog wel iets toe:
‘Stijn, ik ga niet zitten wachten tot ik langzaam in elkaar stort van ellende.’
Ik schrok en stamelde: ‘Maar opa…’
‘Niks, ”maar opa”. Misschien ga ik vanzelf dood, maar als het niet anders kan, wil ik euthanasie. Weet je wat dat is?’
‘Ja, dat je een prik krijgt en dat je dan… dan…’ Ik kon het niet zeggen.
En ondanks de protesten van de familie gaat de fietstocht van Stijn en opa gewoon door. Tijdens hun tocht kletsen ze heel wat af en komt Stijn achter een verdrietig geheim van zijn opa. Maar ze hebben ook veel plezier met elkaar, want ze delen hetzelfde gevoel voor humor. Wanneer uiteindelijk het afscheid komt, valt het voor Stijn en zijn opa minder zwaar dan ze dachten.
Lees ook: boekenbingo in de bovenbouw
Wat vind ik van Code Kattenkruid
Wauw! Met tranen in mijn ogen sloeg ik dit boek dicht. Wat ben ik blij dat ik dit boek moest lezen. Van de eerste bladzijde tot en met de laatste genoten, ondanks de tranen die regelmatig in mijn ogen verschenen.
Stijn en zijn opa beleven een prachtig avontuur in de laatste periode van het leven van opa. Er is verdriet, er is humor en het boek leest ontzettend fijn. Ik baalde toen ik het boek weg moest leggen, omdat ik echt andere dingen moest doen.
Mocht je dit boek nog gaan lezen, zorg er dan maar voor dat je tissues of zakdoekjes bij de hand hebt. Die ga je nodig hebben.
