Recensie: De haas die niets wilde delen
Recensie van juf Ivette
Jonge kinderen vinden het nog wel eens lastig om te delen of om samen te werken. Het prentenboek De haas die niets wilde delen leek mij daarom uitermate geschikt om dit onderwerp in de klas te behandelen aan de hand van een verhaal. Toen het prentenboek bij mij op de deurmat viel, sprak de voorkant mij eerlijk gezegd niet gelijk aan. Een spierwitte kaft met een fluorescerend groene titel en achterflaptekst. Ook de binnenkant van de kaft had dezelfde groene kleur. Maar, zo bleek later, deze kille voorkant zegt níets over de binnenkant. Op de voorkant staat een grote, oranje haas met in zijn armen een bos rapen die hij lijkt te beschermen. Het boek is geschreven en geïllustreerd door Steve Small en vertaald door Joukje Akveld.
Korte samenvatting
Op de eerste pagina maak je gelijk kennis met de haas uit het donkere woud, oftewel De haas die niets wilde delen. Haas verbouwt rapen, oogst ze en houdt ze daarna voor zichzelf. Want als je iets weggeeft, heb je minder voor jezelf en dat klinkt Haas niet goed in de oren. Op een dag komt er een konijnenfamilie bij hem in de buurt wonen. Konijn wil graag wat rapen van Haas, want ze kunnen zelf nog niets oogsten. Maar Haas stuurt Konijn weg. Een tijdje later ontmoet Haas een zwijn. Het zwijn is hebberig en wil alle oogst opeten. Haas bedenkt een plan en komt er hierdoor achter dat je door te delen zoveel meer kunt winnen.
Geniet alvast een beetje van het boek in het inkijkexemplaar
Wat vind ik van het boek?
Het verhaal is in een prettig lettertype geschreven en is perfect qua hoeveelheid tekst. De gesproken stukken tussen de dieren staan in rijm, erg leuk bedacht op deze manier want de rest van het verhaal is dat niet. Ik heb hardop moeten lachen om de vraag van het zwijn:
‘Kijk eens aan, wie hebben we daar! Ruik ik het goed, Haas? Zijn de RAPEN gaar?”
Ik hou van dit soort woordgrapjes in prentenboeken. Zoals ik al zei vond ik de voorkant van De haas die niets wilde delen erg kil. Maar de binnenkant maakt alles goed. In het boek staan prachtige, sfeervolle tekeningen. Haas wordt erg krachtig neergezet, met grote oren en zijn voorste poten over elkaar heen in een strenge houding. De kleine konijnen staan er juist steeds liefelijk en onschuldig naast. Het zwijn wordt ook echt heel mooi weergegeven. Mijn lievelingsplaat is de bladzijde waarop alle konijnen met Haas in een hol zitten en je van bovenaf de snuit van het zwijn ziet. Echt geweldig! Ook is goed het verschil tussen dag en nacht te zien in dit boek. De lichte achtergrond geeft aan dat Haas overdag actief is, in de avond wordt de achtergrond donker.
Lesideeën
Naast een leerzaam verhaal over delen en vriendschap, valt er met het boek De haas die niets wilde delen nog veel meer te leren. De kinderen kunnen de wortels tellen, bekijken welk dieren allemaal voorkomen in dit boek (spot je ook de vleermuis?) of je kunt als leerkracht aandacht besteden aan de rijke taal. Zo lijken de rapen erg op radijzen, maar wat is nu het verschil? Misschien kan dit wel geproefd worden. Ook wordt er gesproken over ‘zijn de rapen gaar’, ‘wegleiden van’ en ‘alarm slaan’. Aan de hand van de duidelijke illustraties kunnen deze uitdrukkingen goed besproken worden.
Dit prentenboek kan goed gebruikt worden in de kleutergroep of zelfs nog in groep 3. Een mooi prentenboek om in te zetten bij thema’s rondom vriendschap, de (moes)tuin, dieren, duurzaamheid, goed zijn voor de aarde & het milieu en het bos.
Het boek aanschaffen
Koop het boek via Libris.nl en zorg dat het geld bij een boekhandel terechtkomt of bestel het boek bij bol.com via onderstaande afbeelding.
Dit bericht bevat affiliate links.
Het boek kreeg ik opgestuurd door Uitgeverij Luitingh-Sijthoff. Hartelijk dank!