Film: Won’t Back Down
Er zijn van die dagen dat je lekker thuis zit, tv wilt kijken, maar dat er dan niets op tv is dat leuk genoeg is. Afgelopen zaterdag was voor mij zo’n dag. Daarom maar eens op zoek gegaan naar een film op Netflix. Wat staat daar veel op! Uiteindelijk zag ik de film Won’t Bach Down. Ik las vluchtig de beschrijving waarbij ik in eerste instantie niet eens doorhad dat het over een school ging en besloot deze film te gaan kijken. Wat een bijzondere film over het onderwijssysteem in Amerika.
Het verhaal
In dit waargebeurde drama zijn twee vrouwen, een lerares (Davis) en een alleenstaande moeder (Gyllenhaal), vastbesloten om de ondergang van de school van hun kinderen te stoppen. Om de opleiding en de toekomst van hun kinderen te verzekeren moeten ze het opnemen tegen een machtige en diepgewortelde bureaucratie.
Wat vind ik van de film?
Naast de twee vrouwen is nog een persoon heel belangrijk in deze film, het meisje Malia. Het meisje heeft dyslexie en heeft het daarom moeilijk op haar nieuwe school. Op haar vorige school kreeg ze extra hulp en haar moeder wil dat nu graag weer. Helaas mogen leerkrachten van de vakbond geen extra hulp bieden na schooltijd en staat de leerkracht niet open om het meisje extra te begeleiden. Dit zorgt ervoor dat de moeder van Malia beter onderwijs wil op de school waar haar dochter nu les krijgt. De school, Adams, staat al jaren als slecht bekend, maar wordt niet gesloten. Leerkrachten doen het niet goed, maar kunnen vanwege een vast contract niet ontslagen worden.
Sommige dingen uit de film waren voor mij wel herkenbaar. Leerkrachten die vol goede moed starten in het onderwijs, maar door al het papierwerk etc. steeds minder enthousiast raken. Daarnaast waren er ook mooie dingen te zien die ik in het onderwijs zie gebeuren. Ik werd erg blij van de leerkrachten die in opstand durven te komen. Een school die zich niet aan de regels van de vakbond houdt, omdat ze de kinderen echt wat willen leren. Leerkrachten die net even anders lesgeven en daardoor de leerlingen laten stralen.
Na het zien van deze film heb ik nog meer zin om volgende week maandag aan de slag te gaan. Samen met kinderen leren, kinderen inspireren en er proberen te zijn voor ieder kind. Soms net even anders doen dan methodes en lesplannen zeggen, omdat de kinderen dat nodig hebben. Dat is waarom ik juf ben geworden!
