Het wordt een soort traditie dat ik iedere zomervakantie met mijn zusje op pad ga en een museum bezoek. Vorig jaar bezochten we in Den Haag Het Kinderboekenmuseum en dit jaar gingen we naar Utrecht waar we onder andere Het Universiteitsmuseum bezochten. Eigenlijk wisten we in de trein nog niet echt wat we wilden gaan doen in Utrecht behalve dan dat we waarschijnlijk met een rondvaart door de grachten mee zouden gaan. Gelukkig stond er op Utrecht Centraal een soort mini-VVV met onder andere een folder over de diverse musea in de stad. Bij Het Universiteitsmuseum stond een stukje over de tentoonstellingen Tot op het bot en dit leek ons wel interessant.
Na een heerlijke lunch bij het Vlaamsch Broodhuys gingen we richting het museum. Met een museumjaarkaart voelt het toch altijd een beetje alsof ik gratis naar binnen mag en dat was nu niet anders. Kaart laten scannen en we konden naar binnen.
De eerste zaal was een beetje schrikken, maar na een paar minuten wennen aan wat we allemaal zagen werd het steeds interessanter. Via computers in de zaal kon je nog meer te weten komen over de bijzondere dieren en mensen die daar te zien waren. De skeletten en de lichamen op sterk water maakte op mij een aardige indruk.
Bij de volgende zaal konden er wat proefjes gedaan worden. Zo kon je kijken hoe hard je kon springen en was er een test waarmee je in je eigen oog kon kijken. Gelukkig was er een kind zo vriendelijk om deze proef aan mij uit te leggen, want anders was me dit niet gelukt.
Daarna op weg naar de tentoonstelling Tot op het bot. Wat was hier veel te zien! Bij iedere gang kon je aan het begin een blad met informatie pakken om meer te weten te komen over wat er te zien was. Ook was er overal wel wat te doen. Zo hebben mijn zusje en ik onder andere de bloedvaten in onze hand bekeken, gevoeld hoe een kunstoor voelt en hebben we geraden welk embryo van een mens was en welke van apen. Erg leuk was de interactie met de kinderen die er rondliepen. We merkten dat ze enthousiast waren en het graag wilden uitleggen ook al kenden ze ons niet.
We dachten toen alles wel gezien te hebben, maar niets was minder waar. In het museum is namelijk ook nog een Jeugdlab te vinden. In dit Jeugdlab liggen diverse proefjes klaar die kinderen kunnen uitvoeren. Soms is er hulp van een volwassene nodig om alles goed te doen. De kinderen kunnen bij de ingang van het Jeugdlab een labjas pakken zodat het er nog echter uitziet. Overal in het Jeugdlab zag je kinderen bezig met verschillende materialen om dingen te ontdekken. Mijn zusje en ik hebben nu niet zoveel uitgeprobeerd, maar ik zou hier zo met mijn klas heen willen tijdens bijvoorbeeld de Kinderboekenweek dit jaar. Het thema ‘raar maar waar’ is daar perfect voor. Wel moest ik de spijkerstoel uitproberen en zo slecht zat dat nog niet eens. De stoel gemaakt van jeu-de-boules-ballen zat slechter.
De tuin van het museum, Oude Hortus, hebben wij niet bekeken omdat we geen zin hadden om buiten in de regen te lopen. Maar op de site heb ik gezien dat we hier wel wat gemist hebben. Kinderen kunnen in de tuin een speurtocht doen en zo van alles ontdekken over de verschillende plantensoorten in de tuin en de beestjes in de vijver. Misschien moet ik toch echt nog maar een keer terug.
De winnaars zijn bekend: Yvonne en Gerda, van harte gefeliciteerd! Jullie ontvangen van mij een mail.
Wil jij ook een keer naar het Universiteitsmuseum? Ik mag via mijn site 2 x 2 vrijkaarten weggeven. Laat voor 23-8 in een reactie op dit bericht weten waarom jij deze kaarten wel zou willen winnen. Aanstaande zondag, 23-8, verloot ik de kaarten onder de deelnemers en doe ze daarna z.s.m. op de post. Mensen uit het zuiden zouden dan nog in de zomervakantie kunnen gaan, maar in het weekend of de herfstvakantie is het vast net zo leuk!