Recensie: Pardalita
Recensie van juf Inge
Pardalita… Iets in de vooraankondiging van Pardalita die werd doorgestuurd maakte dat ik heel benieuwd werd naar dit boek: de woorden ‘poëtische graphic novel’. Bij die drie woordjes ging ik aan. Eerlijk gezegd niet zozeer op de woorden graphic novel, want die staan vaak niet bovenaan mijn leeslijstje. Maar de combinatie met het woord poëzie wakkerde mijn nieuwsgierigheid aan. Dit boek wilde ik graag lezen!
Korte samenvatting
Pardalita gaat over de zestienjarige Raquel, die in een kleine stad in Portugal woont waar iedereen elkaar kent. Haar ouders zijn gescheiden en de leraren op school doen vervelend (vindt zij), maar gelukkig heeft ze twee beste vrienden. En dan komt Pardalita bij haar op school, een iets ouder en opvallend meisje. Raquel kan niet meer helder denken, ze wil alleen nog maar in de buurt van Pardalita zijn. Haar vriendje ziet ze niet meer staan. ‘Ben ik dit?’ vraagt Raquel zich af. Is ze verliefd geworden op een meisje?
Bekijk het boek vast hier.
Wat vind ik van het boek?
Zoals ik in de inleiding al benoemde ben ik persoonlijk, om zelf te lezen, geen grote fan van graphic novels. Wel snap ik goed waarom het genre graphic novels zo belangrijk en groot is geworden binnen de kinderboekenwereld. Ik geloof er echt in dat graphic novels een mooi opstapje kunnen zijn voor kinderen om het leesplezier te ontdekken, en voor tieners en jongvolwassenen kan een graphic novel het leesvuurtje dat misschien verdwenen is juist heel goed weer aanwakkeren. Heel belangrijk dus dat dit genre er is, en steeds verder wordt uitgebreid.
Pardalita is een young adult graphic novel, maar in mijn ogen veel meer dan dat. Het is een mix van poëtische dagboekmomenten, strips en brieven. Dan weer verhalend geschreven, dan weer in stripvorm. Er komt prachtige poëtische taal voorbij: ‘ Wat is de kleinste afstand tussen jou en mij, zonder dat je beseft dat ik helemaal geen afstand wil?’ De schrijfster weet op schitterende wijze het verhaal van Raquel te beschrijven én illustreren.
Dat Joana Estrala naast schrijfster ook illustratrice is zie je in heel het boek terug. De illustraties in zwart-wit zijn kunstzinnig en de vormgeving van het boek in beeld en tekst is vernieuwend en zorgt ervoor dat het boek fijn wegleest. Joana Estrela weet in haar woorden en beelden heel goed de gevoelens van de
hoofdpersoon weer te geven. Je krijgt echt een kijkje in het hoofd van Raquel. Dit doet de schrijfster vol humor, waardoor het boek een vrolijk en hoopgevend verhaal is geworden. Het boek is fantastisch vertaald door Finne Anthonissen.
In Pardalita ontdekt Raquel dat ze verliefd is op een meisje. Je leest en leeft mee in haar verwarring die ze daar in eerste instantie over heeft. De schrijfster weet je met haar stijl van schrijven en illustreren daar moeiteloos in mee te nemen: ‘Niets past me, of misschien ben ik het die niet past’, en verderop in het verhaal: ‘Maar misschien ben ik het wel niet. Hoe weet je eigenlijk of je het bent?’ Vragen die ook bij tieners kunnen leven, waar tieners zich in kunnen herkennen. Het is zo fijn en ontzettend belangrijk dat er boeken worden geschreven waarin het ‘plaatje’ er anders uitziet dan het geijkte. Boeken die laten zien dat er heel veel standaarden zijn. Waar kinderen en jongeren zich in kunnen herkennen. Gelukkig is daar in de jeugdliteratuur steeds meer oog en ruimte voor, en verschijnen er steeds meer boeken die in dat rijtje passen. Pardalita is daar een heel mooie, bijzondere aanvulling op.
Het boek aanschaffen
Koop het boek via libris.nl en zorg dat het geld bij een boekhandel terechtkomt of bestel het bij bol.com via onderstaande afbeelding.
Dit bericht bevat affiliate links.
Het boek kreeg ik opgestuurd door Querido Kinderboeken. Hartelijk dank!
