Genieten in het onderwijs
Recensie van juf Anita
Het is zo gegroeid dat ik voor Juf Inger vaak de graphic novels en de historische verhalen lees. Gekke goden van de Olympus was me dan ook op het lijf geschreven. Toch moest ik nog even over een drempeltje stappen om aan het boek te beginnen. Ik ben groot fan van verhalen uit de Griekse mythologie en was bang dat deze misschien wel te ‘plat’ zouden worden in een uitvoering als deze.
Recensie van juf Anita
Mirjam Oldenhave is zo’n schrijfster waarbij je op voorhand al weet dat het een fijn boek gaat zijn. Zij
is natuurlijk vooral bekend geworden van de boeken over Mees Kees, maar ze heeft nog veel meer
boeken geschreven waarvan ik hoop dat ze in de boekenkast staan. Toen De scootmobiele eenheid langskwam om aan te vragen als recensie-exemplaar twijfelde ik dan ook niet. Dit boek wilde ik lezen.
Recensie van juf Anita
Als lid van het leesteam van juf Inger laat ik me graag verrassen door de aangeboden boeken, omdat
ik op die manier lees wat ik zelf niet zo snel zou pakken. Toen ik Ravenburcht uit de verpakking haalde
was ik gelijk onder de indruk van de uitstraling van het boek. Lekker dik en stevig, met een luxe kaft.
De afbeelding op de voorkant trekt gelijk de aandacht. Hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer je ziet.
Twee meiden op paarden was het eerst dat ik zag, maar daarna werd mijn aandacht getrokken naar
die geheimzinnige burcht in het licht. Je voelt gewoon dat er een spannend verhaal aankomt.
Recensie van juf Anita
Je hebt van die boeken die gelijk al iets uitstralen. Dat is zeker zo met Een mummie heeft mijn huiswerk opgegeten. De voorkant is voorzien van ‘gouden letters’ en ook de omslagillustratie is rijk met goudprint. Wanneer je het boek open doet zie je dat het boek vol staat met prachtige illustraties met veel geel en zwart. Zelf kijk ik daar eigenlijk nooit naar wanneer ik boek koop, maar pas had ik een leerling die dat als eerste criterium gebruikte bij de keuze van een boek ‘zijn de plaatjes wel in kleur?’. Ik vermoed dat dit zijn
oorsprong vind in een welbekende serie met muizen. De tekeningen in dit boek geven echter wat mij
betreft veel beter de sfeer van het verhaal weer. Het zwart brengt extra spanning en door het geel
wordt het sfeertje van het oude Egypte nog veel meer neergezet.
Recensie van juf Anita
Na een drukke periode is het tijd om weer eens heerlijk op de bank verder te gaan met mijn stapel
recensieboeken. Het toevallige dagboek van B.I.G. trok me als eerste aan. Het is weer een graphic novel voor meiden, een genre waar ik patent op lijk te hebben voor Juf Inger. Toch is het de schrijfster gelukt om een originele invalshoek te vinden voor dit boek. Verteld vanuit een behoorlijk naïef meisje komen er
grote actuele thema’s aan bod zoals scheiding en homo-seksualiteit bij ouders. Maar dan niet op een
manier waarbij het heel bijzonder gemaakt wordt. Het komt er juist op neer die grote mensen niet zo
moeilijk moeten doen.
Recensie van juf Anita
Als recensent voor juf Inger krijg ik regelmatig boeken toegestuurd. Dit keer ging het eens andersom. Een oud-collega van mij die eerst voor de groep stond, daarna Remedial Teacher werd en zich daarna nog verder specialiseerde in leesproblemen heeft een boek geschreven. Ik heb daarop zelf aangegeven dat ik hier heel graag een recensie over wilde schrijven. Niet alleen omdat ik Erna ken, maar omdat ik een heel groot voorstander ben van de manier waarop zij met de leerlingen werkt aan leesproblemen. Zelfs de meest tegenstribbelende leerling in de klas werd enthousiast van de mooie foto’s in Leeshulpjes.
