Genieten in het onderwijs
Met een dochter van vier in huis moest ik natuurlijk wel reageren op de mail met de mogelijkheid om een recensie-exemplaar van Bert – Wie wil er nou een eenhoorn zijn? te ontvangen. Dit boek werd meteen opgeëist en iedere avond moest er een hoofdstuk worden voorgelezen. Ik heb dus goed kunnen testen of het boek lekker voorleest en hoe kinderen van vier en zes, grote broer luisterde graag mee, het verhaal over Bert vinden.
Verder lezen
Recensie van juf Hilde
Wil je jouw kind of je klas iets meegeven over buiten je comfortzone treden, niet met de meute meegaan, je eigen pad kiezen? Dan zou het boek Rosa de héél héél dappere zalm een goed boek kunnen zijn om dit bespreekbaar te maken. Maar ook hoe je hier dan moed voor kunt kweken.
‘Kom op, niet flauw doen,’ zegt Rosa héél héél dapper tegen zichzelf.
Verder lezen
Recensie van juf Ivette
Zelf vind ik het altijd heel fijn om bij mijn lessen rondom de sociaal-emotionele ontwikkeling prentenboeken te betrekken. Aan de hand van het verhaal ontstaan de mooiste gesprekken. Mijn boekenkast staat inmiddels aardig vol met allerlei passende onderwerpen, maar een boek over zwemles en moedig zijn ontbrak nog. Ik was dan ook erg blij toen het prachtige prentenboek Olivia durft bij mij op de mat viel.
Recensie van juf Ivette
Een boek met het woord ‘bibliotheek’ in de titel trekt mij natuurlijk gelijk! Maar het boek Nours geheime bibliotheek gaat niet over zomaar een bibliotheek. Deze geheime bibliotheek staat namelijk in een oorlogsgebied. De kleuren op de kaft geven ook gelijk al de grimmige sfeer van een oorlogsgebied weer. Het boek is geschreven door Wafa’ Tarnowska en de illustraties zijn gemaakt door Vali Mintzi.
Recensie van juf Hélène
Een boek gemaakt door de makers van De Nee-hoorn? En wie of wat is een beterweter? Dat wil ik wel eens lezen! Een klein, blauw (sorry, turquoise) mannetje dat er grappig uitziet staat op de voorkant. Met zijn brilletje op zijn neus en zijn armpjes over elkaar zie je al dat dit De beterweter moet zijn.
Recensie van juf Ivette
Oei, als je de voorkant van het boek Het niet-zo-lieve heersbeestje ziet dan snap je gelijk de titel. Daar is een boos kijkend lieveheersbeestje te zien met grote ogen. Op de rug van Thor, het niet-zo-lieve heersbeestje, zit Mo. Hij is geboren als jongen, maar houdt niet van typische jongensdingen. Ook niet van meisjesdingen trouwens. Mo is gewoon Mo. De mensen noemen haar nu meisje, maar dat maakt Mo niets uit. Dit maakt voor mij al gelijk dat ik vind dat iedereen dit prentenboek in zijn/haar onderbouwgroep moet hebben. Hoe mooi om kinderen mee te geven dat je mag zijn wie je wil zijn.
