Genieten in het onderwijs
Recensie van juf Inge
‘Het lukt niet. Ze passen niet meer allebei tegelijk in mijn hoofd, laat staan wij alle drie. Julia en
mijn broer en ik.’
Ik las de YA roman ‘Julia en mijn broer en ik’ van Hermen van de Wijdeven. Een zinderend en
spannend verhaal over drie tieners, verliefdheid en een duistere wereld waar je niet terecht wilt
komen. Dit alles in een perfecte mix voor een goede Young Adult.
Recensie van juf Inge
Pardalita… Iets in de vooraankondiging van Pardalita die werd doorgestuurd maakte dat ik heel benieuwd werd naar dit boek: de woorden ‘poëtische graphic novel’. Bij die drie woordjes ging ik aan. Eerlijk gezegd niet zozeer op de woorden graphic novel, want die staan vaak niet bovenaan mijn leeslijstje. Maar de combinatie met het woord poëzie wakkerde mijn nieuwsgierigheid aan. Dit boek wilde ik graag lezen!
Recensie van juf Inge
Een tijdje geleden begon ik in Het weeshuis in de azuurblauwe zee. Ik las online veel positieve reacties en lovende recensies en daardoor werd mijn nieuwsgierigheid gewekt. Ik leende het boek bij de bibliotheek en begon er met veel enthousiasme in. Toch kwam ik niet echt in het verhaal. Misschien omdat fantasy niet meteen mijn favoriete genre is. Maar eerlijk gezegd las ik eerder weinig tot geen fantasy dus toen de kans voorbij kwam om het boek voor jufinger.nl te lezen greep ik deze met beide handen aan. En wat ben ik blij dat ik dit verhaal uiteindelijk toch heb gelezen!
Recensie van juf Sira
De gorilla en de jongen lag al een tijdje op de stapel van boeken die nog ‘moest’ lezen. Gek eigenlijk, want het boek heeft een toffe titel, een aantrekkelijke kaft en speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog. Allemaal goede ingrediënten voor een fijn boek. Toch moest ik er echt even inkomen.
Recensie van juf Sira
Soms komen in een boek álle dingen samen die ik belangrijk vind: een goede titel, een prachtige kaft en fan-tas-ti-sche eerste zinnen: “De cameraman hoorde de eenhoorns voordat hij ze zag. Hoog gekrijs, moordlustig gegrom, het geknars van bebloede tanden. De cameraman rook de eenhoorns voordat hij ze zag. Ranzige adem, rottend vlees, de stank van de onsterfelijke dood.” Ik wilde níets liever dan in Skandar en de eenhoorndief beginnen!
